Først må eg seie at handlingane i bjørnehistoria er ikkje å anbefale då bjørnen kan bli alt for glad i menneske. Altså: Ikkje ta med deg ein bjørn heim!
Men allikevel ville mamma bruke bjørnehistoria i barnehagen der ho jobbar og det var jo kjekt;)
Franzi og Mikka gir seg aldri, og i helga var det nok ein gong duka for halvekstreme naturgreier.
Denne gongen gjekk turen til Jarfjord. (Jarfjord finn du i Lonely Planet)
Her kjem ei kort oppsummering frå turen….litt zombiestil…uhu..
Greingif, heilt grei den.
Då sola stod opp var stemninga heilt magisk. Som om denne sola berre var ei av fleire.
Vi tenkte at vaktzombiehundar holdt auge med oss..
At ein måtte stå heilt i ro, i trepositur for ikkje å bli oppdaga.
Her: Dvergbjørkpositur.
Mystisk. Alle spor måtte tolkast nøye……analyserast.. (Her: Rev kryssar rype)
..noko som til tider kunne vere svært vanskeleg..(her: ymse Rein)
Vi måtte snike oss rundt kvar ein busk…
…forbi kvart lite reinsdyr som hadde gått seg fast under snøen..
…og tyde ukjende fargespråk.
Finne utkikkspostar.
Oppdage at det var fleire zombiar..
..snike oss tett innpå…tru at me skulle ta knekken på dei..
Men oppdage at dei kontrollerte digre vaktårn.
Og etterkvart vere omringa.
Sjølv nokre av trea var på deira side.
Dei tok oss til fange saman med ein utmatta hund.
Gifane gjekk frå å vere fine til å bli skumle..
Vi vart innestengt i tårnet resten av helga…og kom aldri heim levande….
Berre trykk på bileta så vert dei større.
Dersom du for eksempel har lyst på ein creepy desktop for ei veke;)
*m
Zombiebjørkane… Leit det der med at du ikkje kjem heim levande, men slik er det berre når ein går på tur i Zombieland. 😉
Merkar nestan ingen forskjell…
..kun under middagen;)